"Pieszczoch" to urocza opowieść o paryskim urzędniku, pytonie i myszce. Michel Cousin przywiózł sobie z Maroka pytona, któremu dał na imię Pieszczoch. Pieszczoch musi coś jeść, więc kupił dla niego żywe pożywienie w postaci białej myszki. Ale jak tu rzucić Blondyneczkę (tak nazwał myszkę) na pożarcie pytonowi? Jest taka bezbronna i delikatna. Od tego momentu zaczynają się problemy, które rosną i rosną. Michel Cousin-narrator, jest bardzo specyficzną postacią. Mieszka samotnie w Paryżu, prowadzi bardzo monotonny tryb życia. Cały jego świat kręci się wokół dwumetrowego pytona, którego traktuje jak najlepszego przyjaciela, powiernika. Cousin uważa, że jego samotność i problemy w sprawach damsko-męskich są spowodowane posiadaniem Pieszczocha. Wydaje mu się, że żadna kobieta nie będzie w stanie zaakceptować w mieszkaniu tak egzotycznego gada. W skrytości podkochuje się w swojej koleżance z pracy, Murzynce z Gujany - Pannie Dreyfus. W myślach układa plany na przyszłość, wyobraża sobie, jak to będzie, gdy wreszcie zamieszkają razem. Zupełnie nie przeszkadza mu to, że ich kontakty ograniczają się wyłącznie do wspólnej jazdy windą. Co z tego, przecież są sobie pisani... Tak przynajmniej wydaje się Cousinowi. Książka jest napisana w sposób lekki, momentami zabawny, momentami bardzo smutny. Rzeczywistość przeplata się ze snem. Pomimo swej specyficznej formy, którą nie sposób opisać w kilku zdaniach, książka ma wielki wymiar. Opowiada (w sposób często komiczny) o sprawach bardzo poważnych, do których należy lęk przed samotnością, potrzeba wolności, niezależności, miłości oraz potrzeba bycia z kimś, komu bylibyśmy potrzebni.

Czy można wyobrazić sobie życie człowieka, który nienawidzi swojej płci? "Skok anioła" to przerażający pamiętnik osoby, której piętno inności kładzie się cieniem na całe życie. Rodzina nie "widzi" problemu. Uparcie twierdzi, że bohaterka jest osobą płci męskiej, mimo iż ta coraz odważniej deklaruje swoją kobiecość. Postępowanie takie doprowadza bohaterkę do zejścia w mroki nocnego życia na ulicy - prostytucji i półświatka przestępczego. Po wielu latach poniżeń udaje się Maud zmienić płeć. Lecz to dopiero początek batalii o godne życie. Trzeba przecież zmienić akt urodzenia, zdobyć pracę, ułożyć sobie życie jak normalna kobieta. Czy to się jej uda? Odpowiedzcie sobie sami. Jak wy traktowalibyście takiego człowieka, gdyby żył wśród was? Nasza tolerancja jest bardzo ograniczona. Dlatego też trzeba ją poszerzyć czytając tę książkę.